جمعه شب ساعت 8 در خانه پدری مشغول مطالعه بودم که بچه‌م با تعجب گفت مگر
امشب وفات امام جعفر صادق نیست؟ گفتم بله. گفت پس چرا مسجد مولودی گذاشته؟
برای آنکه به کنجکاوی‌اش اهمیت بدهم لحظه‌ای به صدای بلندگوی مسجد گوش کردم
و گفتم اشتباه می‌کنی اما او با قاطعیت گفت که این نوار مولودی است.
واقعیت این است که من هنوز فرق بین نوار‌های مولودی و مرثیه را نمی‌‌دانم،
با این حال به‌ظاهر دقتش را تحسین کردم و به ادامه مطالعه پرداختم.

***

امروز صبح در محله قیامت شد. کفن‌پوش‌های عزادار از ساعت 8 صبح محله را روی
سر گرفتند. با هوار و فریاد و جیغ و داد خودشان را کشتند. بعد که آنها آرام
گرفتند، بلندگوی مسجد با آخرین ولوم فعال شد و تا الان که شب از نیمه گذشته
هنوز صدای نوار مرثیه از بلندگوی مسجد قطع نشده. بله. انگار دیشب حق با بچه
بود، و از صبح به کفن‌پوش‌ها ماموریت داده شده تا فضای محله را بطور کامل
از لوث وجود مولودی پاک کنند. بیچاره اهالی که همچون مرغ‌های عروسی و عزا
در هر دو حال قربانی‌اند.