یکی از روزنامه‌های اقتصادی از بین این همه موضوعاتِ داغ و مردم‌کش، چسبیده به «پایتخت‌بازی» و از قول باصطلاح بانی انتقال پایتخت نقل کرده: "موقعیت جغرافیایی پایتخت جدید بطور قطع از شعاع 200- 250 کیلومتری تهران دورتر نخواهد بود."

این روزنامه در ادامه‌ی این بازی، سوزن پرگار را به تهران فرو کرده و با کشیدن دایره‌ای به شعاع 288 کیلومتر شهرهای؛ ساری، بابل، قزوین، قم، اراک و سمنان را بعنوان گزینه‌‌های احتمالی برای جانشینی پایتخت مطرح کرده و از بین آنها شانس اراک را بیشتر از بقیه دانسته.

در این نوشته و با فرضهای موجود در نظر دارم پایتخت احتمالی را از بین گزینه‌های بالا پیدا کنم:

1.    شانس شهرهای شمالی مثل ساری و بابل بخاطر وضعیت جاده‌های شمال، باران فراوان و دوری از مرکز کشور خیلی کم است چون هر لحظه امکان دارد چهارتا راهزن جاده را ببندند یا باران پایتخت را تعطیل کند یا دزدان دریایی پایتخت را غارت کنند یا....
2.    قزوین هم شانس کمی دارد چون اولاً سکونت در قزوین جرأت می‌خواهد درثانی هر لحظه امکان دارد قلدرهای پای تخت بریزند روی تخت.
3.    صلاحیت سمنان بعنوان کاندیدای پایتخت شدن احراز نشد.
4.    شهر اراک اگر چه در مرکز قرار گرفته و از نظر زیرساختها؛ صنایع مادر، راه‌آهن و ... مناسب‌ترین گزینه محسوب می‌شود آمّا بخاطر آب و هوایش (به گفته اهالی، شش ماه از سال را خاک بر سرند و شش ماه را گِل بر سر) و در رقابت با قم شانس کمتری دارد.
5.    قم اگر چه بی‌همه چیز است اما همین که توانسته از یک شهر کوچک به استانی مستقل تبدیل بشود نشان داده هر چند چیزی ندارد اما تا دلت بخواهد «رو» دارد که برای پایتخت شدن و نیز شاهی کفایت می‌کند.