این مطلب که «صد تا مرد می‌توانند با هم از فرصتها استفاده کرده و سازش داشته باشند ولی دو تا زن نمی‌توانند» را بارها شنیده و خوانده بودم اما باور نمی‌کردم تا اینکه هفته‌ی گذشته دسته‌جمعی (چهار خانواده) سفری یک‌روزه به ﺁبگرم محلات رفتیم و در خانه‌ای مناسب و سرسبز مسکن گرفتیم. این خانه دو تا وان‌ بزرگ و تمیز داشت.

ما مردها یکی از وان‌ها را در اختیار گرفتیم و بصورت گروهی از ساعت 1 تا 6 عصر، جوک گفتیم، خندیدیم، کیسه کردیم، از خودمان پذیرایی کردیم و به بهترین نحو از ﺁبگرم بهره بردیم. بعد عصرانه را صرف کرده و پس از ساعتی استراحت ﺁماده‌ی بازگشت شدیم که؛
 
وای ددم! اعلام شد یکی از خانم‌ها هنوز پاش به وان نرسیده. در نگاه اول فکر کردیم که لابد این خانم ایثار کرده و یک‌تنه پذیرایی از خانم‌ها را بر عهده گرفته اما بعدش معلوم شد که نه، از این خبرا نیست، این خانم هنوز نوبتش نرسیده. چرا؟ ها، جواب اینجاست:
 چون خانم‌های محترم راضی نشده‌اند تا بصورت عمومی از وان استفاده کنند در نتیجه هر کدام که مثلاً زرنگ‌تر بوده زودتر وان را اشغال کرده و بقیه‌ را مجبور کرده تا مگس‌ بپرانند، باورت می‌شه!؟

پس؛
خانمهای محترم! بالاغیرتاً با هم بسازید.
چون با ادامه این روش، نیاز به هیچ دشمن دیگری ندارید.