وقت را جور می‌کنی، برق می‌‌رود.
برق را جور می‌کنی، تلفن قطع می‌شود.
تلفن وصل می‌شود، اینترنت قطع می‌شود.
اینترنت وصل می‌شود، حوصله می‌رود.
حوصله که می‌ﺁید، مشکلات زندگی نمی‌گذارد.
مشکلات زندگی را پس می‌زنی، درون‌گرایی تاریخی اجازه نمی‌دهد.
از درون‌ات اجازه می‌گیری، ارشاد مانع می‌شود.
ﺁخرین مانع را که رد کردی، دیگر وقتی برای وبلاگ‌نویسی باقی نمانده.
×
برق و باد و وقت و ارشاد و فلک در کارند
تا تو ﺁگاه نگردی و قلم تر نکنی
×
و این فرصت ناب تاریخی برای جهش ﺁگاهی این‌چنین هدر می‌رود و لابد فردا پس فردا همین نسل بعنوان فرصت‌سوز و عامل عقب‌ماندگی ایران معرفی شده و باید به تاریخ پاسخگو هم باشند؟