بیــــــــــــــــــــــزار شدم از این هوای مسخره
گندش بزنن، پُر از خبــــــــــــــــــــــــرهای بَدِه

خواستم که نگم هیچی، بابا! شـــــــدم خفه؛
صبح باز شــــــــــــــدم با گلپری دست به یقه

ظهر سوسک پریده توی آبــــــــــــــگوشتِ ننه
شب بچه‌ی جیشو، هِی می‌گه: «سو ور منه»

حالی، تو بگـــــــــــــو عزیز جان! «من نه منه»
این آش، و این کاســـــــــــــــــه چرا مال منه؟