به نظرم این نوشته تصویری دقیق از سیستم اطلاع‌رسانی در ایران را در حال حاضر نشان داده است. و در موردی که می‌گوید:
«من گمان ندارم كه سران يك كشور قادر باشند بدون يك نظام اطلاع رساني قابل اتكاء و قابل اعتماد تصميم درستي بگيرند. همينطور بر اين باور نيستم كه افكار عمومي مردمي كه از دستيابي به اطلاعات صحيح و دقيق محروم‌اند، به پشيزي بيارزد.»
معتقدم که:
در سیستمهای مبتنی بر بازارهای سرپوشیده، سران و فقط سران بایستی تا حد امکان از امورات باخبر باشند تا بتوانند با استفاده از «تله‌ویزیون»، «بازارگرمی»، «فریب» و امثالهم مشتری را از حق انتخاب محروم و در مواردی حتی به «بازارسیاه» کشانده با حداکثر سود سرکیسه کنند.