بعد از اون ماجرای گریهی سگ در حرم، باید اعتراف کنم تحت تاثیر سایتها و روزنامههای ارزشی و محافظهکار قرار گرفتم و به خودم گفتم: « از سگ کمترم اگه در اولین فرصت به دیدن این سگِ مطهر! نرم» و البته قصد داشتم موقع زیارت هر طوری شده یه دونه از اون موهای پاک! و مطهرش! رو با خودم بیارم و لای جانماز بزارم بلکه... تا اینکه: صبح شنیدم ماجرای سگِ حرم، فساد و توطئهای بیش نبوده. توطئهای که بطور حتم از جانبِ سگ، گربه، الاغ، موش و هیچ حیوان و انسان دیگری نمیتواند صورت پذیرد جز جناب آیتالشیطان جهنمی و طرفدارانش!