هر وقت زمان ثبت نام نامزدهای ریاست جمهوری نزدیک میشود بحثی با عنوان رجل سیاسی مطرح و مدتی همه را سر کار می گذارد و بعد از تعیین رئیس جمهور هم فراموش میشود تا اینکه چهار سال بعد دوباره تکرار شود.
این سیکل معلوم نیست چه زمانی به پایان می رسد. به نظر می رسد این هم مثل بقیه قوانین باید بلاتکلیف باشد تا با قانون زور تفسیر شود یعنی اینکه طبقه نسوان اگر می خواهند رئیس جمهور شوند باید قدرتمند شوند و با زور حقشان را بگیرند.
اینها اگر می خواستند، با مراجعه به متن مذاکرات در جلسه ی خبرگانی که این قانون را تصویب کرده اند و یا حداقل توجه به نظریه ی رئیس خبرگان در آن زمان، یا بهنگام افزودن متمم به قانون اساسی و یا در نهایت رفراندوم موضوع را مشخص و برای همیشه ختم می کردند ولی...
«ما اخلاق گرا هستیم. ماکیاول را هم قبول نداریم اما برای حفظ اسلام ِ خودمان مجبوریم قانونها را شناور کنیم. همین»